Cotahuasi, Salkantay en bijna thuis

We zijn weer een paar weken verder na ons laatste verhaal en we zijn nu volop in de reizigersmood. Na de Colca Canyon zijn we verder gegaan naar de Cotahuasi Canyon. De diepste canyon ter wereld (2x zo diep als de Grand Canyon) en totaal niet toeristisch. We zijn hier van dorpje naar dorpje getrokken en hebben steeds uitstapjes gemaakt naar bijzondere plekken. Zo belanden we bij Inca ruines, bijzondere rotsformaties en watervallen. Om het uiteinde van de Canyon te bezoeken kwamen we in een dorpje terecht waar geen hostel te vinden was. We hebben hier overnacht en zijn de volgende dag met de vader des huizes meegereden in zijn kleine rode vrachtwagen. We gingen elk dorpje langs om gas en brood te verkopen en kwamen zo uiteindelijk op onze plaats van bestemming. Na een week van Lamasoep eten vonden we het mooi geweest en zijn we voor de laatste keer teruggekeerd naar ons gastgezin in Arequipa. Hier hebben we afscheid genomen en daarna zijn we vertrokken naar Cusco.

In Cusco zijn we na wat musea te hebben bezocht een dagje naar Pisac in de Sacred Valley gegaan om de mooie Inca ruines aldaar te bekijken. Ook hebben we een mountainbiketour gedaan naar Moray (een soort van Inca proeftuin voor hun gewassen) en een zoutmijn. Op woensdag zijn we vertrokken voor de 5-daagse Salkantay trek die eindigt bij Macchu Pichu. De dag voor vertrek voelde Charlotte zich niet goed, maar we zijn toch maar vertrokken. De eerste 2 dagen werden de mooie uitzichten die we vooraf in de folders hadden gezien verborgen door de mist. Bovendien was Charlotte vaak genoodzaakt om de bosjes op te zoeken, omdat het Peruaanse eten niet altijd even goed viel, of was het soms de aanstaande terugkeer naar Nederland die haar soms de kriebels bezorgde?

Het absolute hoogtepunt van de trek was Macchu Pichu. Op de vijfde dag stonden we om 6 uur voor de ingang, zodat we een prachtig uitzicht hadden dat nog niet verpest was door de duizenden toeristen die later binnenstroomden. Frank is ook nog de Huayna Pichu opgegaan, een berg naast de Macchu Pichu vanwaar  het uitzicht prachtig is.

Zondagavond zijn we teruggekeerd in Cusco. We houden nu even pauze tot we ons allebei weer helemaal fit voelen om verder te reizen. Maandagavond heeft Frank met een deel van de groep de week nog mooi afgesloten met het vieren van Australia Day. De avond eindigde met een dancebattle in een karaokebar, een prima manier om afscheid te nemen van de gezellige groep waar we mee liepen.

Aan al dit moois moet ook een einde komen, we kijken er allebei weer naar uit om al onze familie en vrienden in Nederland weer te zien. Daarom vliegen we maandag 16 februari terug via Madrid, om op dinsdag de 17e om 10 uur weer op Schiphol te staan. De komende weken gaan we nog lekker even genieten van Peru en Bolivia.

Tot snel!

ps. een aantal foto"s van de Cotahuasi Canyon staan inmiddels online. De rest volgt waarschijnlijk later, omdat de computers in het internetcafe ons niet al te betrouwbaar lijken.