Back Home!

Het is inmiddels al weer bijna twee weken geleden dat we terugkwamen in Nederland. Volop genietend van onze vrienden, familie en de luxe in Nederland kijken we terug op een geweldig jaar. Hierbij ons laatste verslag van de laatste weken van onze reis door Peru en Bolivia, met vele mooie foto's!

Na de Salkantay trek en een paar dagen uitzieken in Cusco was het tijd om verder te gaan. Lake Titicaca, 's werelds grootste meer op hoogte, was onze volgende bestemming. We togen naar Puno en hebben daar de volgende dag een tripje gemaakt op het meer. Eerst bezochten we de Floating Islands, eilanden die door mensen zijn gemaakt van riet, en ook een van de grootste tourist traps die we hebben gezien. Niet heel interessant dus. Daarna hebben we nog een ander eiland bezocht met een traditioneel dorpje. Na onze ervaringen in Cotahuasi maakte ook dat niet heel veel indruk.Toch was het fijn om weer onderweg te zijn, na een paar dagen noodgedwongen in Cusco te hebben rondgehangen.

Na Lake Titicaca was het tijd om naar Bolivia te gaan. De reisdag was een ervaring op zich, waarbij we zowel in Peru als Bolivia in de regen stonden te wachten voor de grensovergang. Aan het einde van de dag vonden we onszelf terug in La Paz, dat aandoet als de grootste rommelmarkt ter wereld. Het weer in La Paz en omgeving was vrij slecht, dus we besloten van hieruit meteen weer door te reizen naar het zuidwesten van Bolivia, Tupiza.

Vanuit Tupiza maakten we de mooiste trip van onze reis. Vier dagen met een jeep langs bijzondere rotsformaties, gekleurde meren, heel veel lama's en als klap op de vuurpijl de Salar de Uyuni. Prachtige zoutvlakten waar je hele grappige foto's kunt maken. Dat hebben we dan ook niet nagelaten.

Na Uyuni zijn we doorgereisd naar Potosi. Een stadje dat eens bekend stond om al het zilver dat er te vinden was en haar hoge ligging (4100 m). Tegenwoordig rest daarvan alleen de mijnbouw, die inmiddels zo weinig oplevert dat Potosi een van de armste steden van het toch al arme Bolivia is geworden. We hebben een tourtje door de mijnen gedaan, waaruit bleek in wat voor omstandigheden de mijnwerkers hun werk doen (donker, zwaar en onder de invloed van alcohol en cocabladeren).

Sucre, de officiële hoofdstad van Bolivia was onze volgende bestemming. Hier hebben we lekker genoten van het warmere weer (Sucre ligt op 'maar' 2750 meter boven zeeniveau). Ook hebben we een tweedaagse trek gedaan naar de Maragua krater. Heerlijk om weer 2 volle dagen midden in de natuur te zijn. In het relaxte dorpje Samaipata hebben we vervolgens nog een paar dagen genoten van de rust en de lokale carnavalsfestiviteiten. 

Het eindpunt van onze reis was Santa Cruz, de grootste stad van Bolivia en gezegend met een tropisch klimaat. Bij aankomst deed de stad aan als oorlogsgebied. Heel weinig mensen op straat, alle winkelruiten waren afgeplakt en het centrum was afgezet met hekken. Dit alles bleek te horen bij de carnavalsfestiviteiten, waarbij de mensen elkaar met verfbommetjes bekogelen. Gelukkig voor ons was er nog een hotel te vinden in de verfvrije zone. Wij wilden het onze familie niet aandoen om op Schiphol te verschijnen in alle kleuren van de regenboog, dus we hebben ons de laatste dag zo min mogelijk in ''oorlogsgebied'' begeven.

Na een flinke terugreis via Madrid stonden we 17 februari dan eindelijk weer op Schiphol. Verwelkomd door familie en vrienden gewapend met een spandoek voelden we ons meteen weer thuis. Het is heerlijk om niet meer via Skype, maar in het echt met vrienden en familie bij te kletsen, weer zelf uitgebreid te koken en opzoek te gaan naar een nieuwe baan. Onze (sport)spullen vanuit Suriname zijn nog steeds onderweg, dus echt fanatiek trainen stellen we nog even uit. 

Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes en de betrokkenheid bij ons tropenavontuur. Tot ziens!!